Alzheimer – klasyfikacja chorób starczych

Osoba dotknięta chorobą Alzheimera - wymaga wyjątkowego podejścia
Alzheimer – choroba starcza

Statystyki na temat choroby Alzheimera nie pozostawiają wątpliwości. Co cztery sekundy na świecie diagnozuje się przypadek tej choroby, a co roku przybywa niemal osiem milionów chorych. Na całym świecie na chorobę Alzheimera cierpią około 44 miliony osób, a do 2050 roku choroba ma dotknąć ponad 115 milionów ludzi. W Polsce choruje dziś około 350 tysięcy osób. Statystyki te mogą przerażać, tym bardziej, że nadal nie znamy dokładnie przyczyn powstawania choroby Alzheimera. Dowiedz się, na czym dokładnie polega ta choroba, jaki jest jej przebieg i jak przygotować plan opieki nad seniorem!

Choroba Alzheimera – wyjaśnienie pojęcia

Choroba Alzheimera, z łac. morbus Alzheimer, to najczęstsza, a zarazem nieuleczalna choroba neurodegeneracyjna. Po raz pierwszy opisana została w roku 1906 przez niemieckiego neuropatologa Aloisa Alzheimera. Pomimo że od odkrycia choroby Alzheimera minęło ponad 110 lat, nasza wiedza na jej temat nadal jest bardzo skłonna. Istnieje wiele hipotez na temat przyczyn powstawania choroby Alzheimera, między innymi hipoteza cholinergiczna, amyloidowa czy hipoteza tau. Pierwsza z nich, najbardziej popularna, zakłada, że choroba Alzheimera powstaje na skutek zaburzeń syntezy neuroprzekaźnika acetylocholiny – na tej teorii bazują dostępne dzisiaj metody leczenia farmakologicznego, a także wiele suplementów diety, mających przynajmniej częściowo zapobiegać rozwojowi choroby Alzheimera.

Dobrze znany jest natomiast efekt choroby – stopniowy zanik komórek nerwowych w mózgu. Choć dotyczy on każdego seniora, u osób chorujących na Alzheimera przebiega o wiele szybciej, a połowa komórek nerwowych umiera już w ciągu kilkunastu lat. Efektem tego jest otępienie, problem z pamięcią, z mową oraz – w pewnym momencie – z podstawowym funkcjonowaniem.

Choroba Alzheimera powoduje ogólne otępienie i dotyka najczęściej osoby po 65 roku życia. W tym wieku ryzyko zachorowania wynosi około 1%. W kolejnych latach wzrasta, a u osób po 90 roku życia wynosi już 40%. Niestety, nadal nie znamy dokładnych przyczyn powstawania choroby Alzheimera. U około 5% osób chorych przyczyną jest mutacja genów. Innych przyczyn upatruje się między innymi w nieprawidłowej diecie, braku aktywności fizycznej, otyłości, wysokim ciśnieniu krwi, podwyższonym poziomie cholesterolu i cukrzycy czy urazach mózgu. W większości przypadków można zatem określić ją chorobą cywilizacyjną, ponieważ wiąże się z największymi problemami chorobowymi współczesnego świata. Inną przyczyną choroby Alzheimera może być permanentny stres, który obecnie pojawia się u osób w młodym wieku – z tego powodu granica wiekowa choroby Alzheimera obniża się i coraz częściej dotyka ona osób młodych.

Objawy choroby Alzheimera

Choroba Alzheimera może zostać uznana za bardzo podstępną, ponieważ rozwija się niezwykle wolno i pierwsze objawy z reguły pozostają niezauważone. Mimo to opiekun osoby starszej w Poznaniu powinien być szczególnie wyczulony na te objawy. W końcu każdy z nas ma czasem problem z pamięcią i koncentracją i nikt nie podejrzewa od razu, że może to być choroba Alzheimera. Istnieje jednak szereg objawów, które powinny wzbudzić szczególny niepokój, szczególnie jeśli pojawiają się u osób po 65 roku życia. Należą do nich:

  • trudność w przypominaniu sobie niedawnych zdarzeń – może zdarzyć się każdemu, jednak powtarzający się problem wykracza już poza granice rozkojarzenia;
  • wahania nastroju, drażliwość i agresja;
  • apatia, wyczerpanie;
  • stopniowe wycofywanie się z życia społecznego;
  • problemy z mówieniem, trudności w doborze słów i nazywaniu przedmiotów;
  • zaburzenia słyszenia i widzenia;
  • obniżenie zdolności do wykonywania dobrze wyuczonych ruchów, na przykład posługiwania się sztućcami;
  • zaburzenia pamięci długotrwałej;
  • drżenie rąk;
  • obniżenie masy ciała.

Choroba Alzheimera – etapy

Wyróżnia się trzy etapu rozwoju choroby Alzheimera. Każdy opiekun osoby starszej powinien dokładnie je znać. Faza wczesna, nazywana też otępieniem łagodnym, objawia się z reguły lekkim upośledzeniem kontaktów społecznych, spowodowanym najczęściej wielokrotnym ponawianiem pytań czy powracaniem do tych samych kwestii, nieporadnym wypowiadaniem się czy bezradnością. Efektem jest stopniowe wycofywanie się chorego z kontaktów społecznych, w tym z relacji rodzinnych. Typowe dla tej fazy jest również zapominanie o drobiazgach, na przykład o miejscu, w którym odłożyło się dany przedmiot, o nazwiskach, adresach. Mogą pojawić się wahania nastroju, a w miarę upływu czasu problemy z radzeniem sobie z codziennymi czynnościami.

Faza umiarkowana, czyli otępienie o średnim nasileniu, objawia się nie tylko zaburzeniami pamięci, ale też mowy. Osoby chore przestają rozpoznawać miejsca dobrze im znane, przez co mogą mieć problem z samodzielnym powrotem do domu. Przestają rozpoznawać bliskich, mylą osoby, pojęcia i nazwy przedmiotów. Jednocześnie chorzy mogą stawać się bardziej rozdrażnieni, agresywni – wynika to z ogromnej bezradności. Mogą pojawiać się urojenia lub omamy słuchowe i wzrokowe. W fazie umiarkowanej niezbędna jest nieustanna opieka nad seniorem.

Faza zaawansowana to ostatni etap choroby. Zanim pamięci jest niemal całkowity, występuje brak możliwości mówienia, przez co chory nie ma kontaktu z otoczeniem. Pojawia się wiele objawów neurologicznych, jak problemy z chodzeniem. Chory spędza większość czasu w łóżku. Faza zaawansowana trwa około dwóch lat.

Plan opieki nad chorym

Na pewnym etapie rozwoju choroby Alzheimera chory wymaga nieustannej opieki nad seniorem, a jednocześnie powinien on znajdować się pod stałą kontrolą neurologia. Każda wizyta u lekarza powinna odbywać się w towarzystwie członka rodziny, który szczegółowo poinformuje lekarza o tym, jak chory radzi sobie z codziennymi czynnościami i z komunikacją. U osób, u których podejrzewa się chorobę Alzheimera, wykonuje się szereg badań diagnostycznych, w tym badań neuropsychologicznych, tomografii i rezonansu. Pomagają one wykluczyć inne przyczyny otępienia, takie jak guz mózgu.

Po wstępnym ustaleniu diagnozy rozpoczyna się leczenie farmakologiczne, które może poprawić stan chorego i nieco spowolnić rozwój choroby. Najczęściej stosuje się leki zwiększające stężenie acetylocholiny, poprawiające metabolizm mózgu oraz przepływ krwi. W Polsce najpopularniejsze są preparaty nootropowe, zwiększające aktywność mózgu. Dodatkowo można podawać leki na depresję.

Choroba Alzheimera wymaga wprowadzenia do codziennego życia wielu środków wspomagających, takich jak czytelne symbole w domu, oświetlenie pomieszczenia w celu zmniejszenia zaburzeń chorego w rozpoznawaniu pory dnia, karteczki przypominające, a przede wszystkim – rodzinna, przyjazna atmosfera, która pozwoli choremu poczuć się bardziej komfortowo pomimo objawów choroby. Dużą rolę odgrywa tu postawa opiekuna seniora, który powinien zadbać o to, aby życie chorego było jak najbardziej komfortowe.

Podejście opiekuna osoby starszej czy członka rodziny ma ogromne znaczenie. Choroba Alzheimera jest sytuacją bardzo trudną, w szczególności dla chorego, ale też dla jego otoczenia. Niezbędne jest tutaj zdobywanie zarówno przez opiekuna seniora, jak i rodzinę, jak największej wiedzy na temat samej choroby, kontrolowanie stanu zdrowia chorego – warto pamiętać, że rozdrażnienie może być spowodowane na przykład infekcją, a nie samą chorobą. Czujność w połączeniu z wyrozumiałością i cierpliwością pozwolą na stworzenie choremu najlepszych warunków do życia.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna jest chroniona przez reCAPTCHA i Google Politykę Prywatności oraz obowiązują Warunki Korzystania z Usługi.

® 2018 - 2024 - Wszelkie prawa zastrzeżone - jesiennie.pl. Stworzone przez: Paul Bystrzan
Developed by: bystrzan.spaceSklep Narzędzia Ogrodnicze elmal.com.pl